اثرات مواجهه طولانی مدت با تلفن همراه بر روی بافت شناسی بیضه و سطح سرمی تستوسترون موش

زمینه و هدف:  هدف از این مطالعه بررسی اثرات میدان الکترومغناطیسی ناشی از تلفن همراه بر سطح تستوسترون و بافت بیضه در موش صحرایی است. روش بررسی: در یک مطالعه تجربی،در مجموع 30 موش نر به طور تصادفی و مساوی به دو گروه (15 حیوان) به عنوان گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 90 روز در معرض میدان های الکترومغناطیسی ایجاد شده توسط تلفن همراه قرار گرفت. گروه کنترل ​​تحت شرایطی مشابه گروه آزمایش، ولی در معرض تابش قرار نگرفتند. در طول مطالعه، تلفن همراه بر روی دیوار قفس در حالت آماده به کار برای تمام روز و در حالت صحبت برای 150 دقیقه در روز قرار داده شد. در پایان دوره، میزان تستوسترون سرم و مقاطع بافتی بیضه مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار گراف پد و  آزمون آماری  با سطح معنی داری 001/0>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: متوسط ​​مقدار تستوسترون در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت(001/0>P). آزمایش بافت شناسی بیضه موش های گروه آزمایش بیانگر نکروز سلولی لوله های منی ساز، نفوذ سلول های التهابی به پارانشیم بافت و کاهش تعداد سلولهای بینابینی بافت بیضه بود. در برخی لوله های نکروزه شده، سلول چند هسته ای به عنوان ایجاد حالت سن­سیتیوم در سلول­های اسپرماتوژنیک نیز مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که قرار گرفتن در معرض اشعه های تلفن همراه می تواند اثرات هیستوپاتولوژیک مخرب بر روی بیضه موش های نر ایجاد کند. مطالعات بیشتر می تواند مکانیزم مولکولی آسیب سلولی و بافتی ناشی از میدانهای الکترومغناطیسی امواج تلفن همراه در بافت بیضه را بیشتر روشن سازد.